KAHVENİZ NASIL OLSUN

**Administrator**

Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü,
en sevdiğin dostun ağlarken içtiğin kahvenin
tadı kederlidir...
kahve telvesine yüreğinin acısı karışır...
Bir pazar öğle sonrası annenin
"hadi bir kahve yap da içelim"
dediği kahve; huzurludur...
köpükler annenin gözbebeklerine yansır...
dudağının kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir...
Bir gece vakti zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve;
düşülen kuyudan çıkma çabasıdır...
Koyu kıvamlı kahverengi bir ipe tutunur, çıkarsın,
çıktığın an uyuyakalırsın...ferahlıktır!!!
Dostlarla içilen kahve; neşelidir...
kahkahalar köpüklerin üzerinde yüzer.
Tek başına balkonda içtiğin kahve; yalnızlıktır...
Acıdır tadı...
Ama garip de bir keyfi,lezzeti vardır...

Baban için yaptığın kahve ; sevgi doludur...
eski fincanda,az şekerli...
kahve gibi görünmez sana...
ama sıcaktır,dumanı tüter ve kokusu büyülüdür...
Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır...
Isıtır insanın içini...
Yorgun olduğunda içtiğin kahve hafifletir seni...
kendine getirir,unutturur günün ağırlığını...
Kahve aynı kahvedir belki...
köpüğüyle,rengiyle,dumanıyla aynı kahvedir.
ama içilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer
ve tadları değişir...
Her kahve aynı değildir bu yüzden...
Ben de sizleri sevgiyle pişirilen bir kahve
içmeye davet ediyorum...
akşam, öğle öncesi, sonrası ya da gece kahvesi
ne zaman isterseniz...

Dostlukla yudumlayacağımız bir kahve molası vermeye
ne dersiniz
KAHVENİZ NASIL OLSUN?